even een kort berichtje

hier weer een berichtje van de afgelopen tijd.
vorige week was ik zelf even wat minder lekker. het heeft gelukkig maar even geduurd en nu ben ik er weer helemaal. heb het ondertussen nog steeds prima naar me zin en begin te beseffen dat de tijd nu wel heel snel gaat. En ik wil nog zoveel doen!!!
maar goed de afgelopen twee weken zijn er weer vrijwilligers gekomen en weggegaan. We zijn nu nog met z'n 3 en over. inmiddels is er gestart met de bouw van de medische post. Dit gaat erg hard. Erg luek om te zien.
in de afgelopen weken hebben we ook van alles met de kinderen gedaan. We hebben pannekoeken met ze gebakken, bingo gespeeld en natuurlijk 11 november gevierd. dit was erg leuk. we hebben met de kinderen lampionetjes gemaakt en achter elke deur in het weeshuis kregen ze een snoepje. erg geslaagd. We zijn hierna bij mariette wezen eten. Dit is zoals altijd erg gezellig. We hadden als toetje zelfs appeltaart met ijs. nou dat is een tijd geleden en smaakte natuurlijk er g lekker.
afgelopenn tijd ook met de hele groep vrijwilligers op pad gegaan om nijlpaarden te gaan kijken. de route erna toe was erg leuk en mooi. Alleen bij het park aangekomen mochten we er niet in. jammer maar toch een erg leuke dag gehad. ook zijn we van de week om 6.00 uur gaan lopen bij het weeshuis in de buurt om vogels en o.a bananenbomen te bekijken. ook dit was erg leuk. zo rond ongeveer half 8, 8 uur waren we terug.
ook naar de overheidsschool geweest. hier zitten een aantal kinderen van hanukkah op. Dit was mooi om een keer te zien. het hoofd had gevraagd aan een aantal vrijwilligers om schriftjes en potloden. \nou dat wilde ze wel regelen. hadden we later contact met mariette zei ze dat het beter was als moses eerst even zou gaan praten omdat ze anders de schritjes enzo nooit bij de kidneren terecht komt. erg jammer dus.
van de week zijn we smiddags naar het ziekenhuis geweest op de kinderafdeling om daar aan de kinderen o.a balonnen uit te delen. het was erg geslaagd. en erg leuk. ik zou wel een dagje mee willen lopen. dit dus maar gelijk gevraagd. en het mocht. dus er gelijk maar werk van gemaakt en afgesproken voor de volgende dag. om 8 uur zou ik beginnen. het was volgens de mensen daar erg rustig. maar ze doen zo en zo weinig. wel viel me mee hoe ver in ontwikkeling ze al zijn. buiten het vele niks doen was het erg geslaagd en leuk om zo eens in een andere cultuur te zien hoe het gaat.
in de afgelopen dagen zijn de jongens ook voorzien van kldeding en heb ik de spullen voor de medische post uitgezocht. zo ligt nu alles geordend en netjes bij elkaar.
zondag zijn we met alle kinderen op de baby's na wezen zwemmen en uit eten gegaan. dit is als traditie van twee vrijwilligers die doen dat elk jaar als ze weg gaan. Dit was echt geslaagd! de kinderne gedroegen zich prima alleen moest je niet kijken hoe de vloer er later uit zag.
ook van de week een vrijwiliiger weggebracht naar een anderkinder tehuis. Dit was echt anders. ik had al bewondering voor wat moses en mariette hebben opgezet maar heb dat nu nog meer gekregen. En wat zitten wij als vrijwilligsters dan ook luxe.onderweg moesten er wat boodschappen gedaan worden. s avonds om half zeven waren we weer terug moe maar wel een leuke dag gehad.
ook ben ik de afgelopen dagen weer wat meer bezig met wonden en medicatie. wel leuk werk om te doen. al vinden de kinderen het niet altijd zo leuk.
vanmorgen gingen we Ruth weg brengen er waren namelijk ouders die hun kindje kwijt zijn. maar het was niet ruth dus ze zit nu weer bij ons. erg triest dat de andere ouders nu niet weten waar hun kindje is.
vanmiddag zat er bij de poort een vrouw met haar kindje. Er zitten wel eens vaker mensen dus heb er geen aandacht aan besteed. later hoorde ik dat het een kindje was van 2 weken oud met ernstige geelzucht. \het kidnje zag helemaal geel. moses is er met sirene aan naar kumasi gereden naar het ziekenhuis. ze waren in het ziekenhuis de papieren aan het in orde maken toen het kindje overleed. De arts zei vervolgens tegen de moeder dat ze nog niet mocht huilen maar moest deon als ze buiten was want anders moest ze nog veel rekeningen betalen omdat het kindje in het ziekenhuis is overleden. heel triest om dit te horen. had het er later met mariette nog over maar het kindje zou in nederland nog wel geleefd hebben omdat wij veel meer controleren op dit soort dingen.
dan vervolgens vivian. van haar hebben we niks meer gehoord. we zijn een paar keer naar haar huis gegaan maar daar is ze niet. We kunnen nou dus niks meer. in dit soort gevallen ben je natuurlijk benieuwd heo het met zo' n meisje gaat maar ik maak me dan meer druk over hoe het met de baby gaat.
verder ons nieuwe meisje dalla waar ik de vorige keer over geschreven heb. zij doet het erg goed. ze is in de afgelopen weken alleen een keer gebeten door een kind. toen kwam haar verleden naar boven en trok ze zich erg in haar schulp terug. gelukkig is dat nu weer aardig voorbij.

ondertussen is het korte verhaal toch lang geworden. heb naar mijn idee nog wel meer te vertellen maar weet niet zo gauw wat. in iedergeval heb ik het nog prima naar mijn zin en geniet volop van de kinderen.

jullie allemaal het beste in het koude kikkerlandje hier is het vaak (smoor)heet.

opa en lana allebei nog van harte gefeliciteerd.

groetjes corina